Allemachtig prachtig

Allereerst. Bij het verslag van gisteren alsnog, op verzoek, wat foto's toegevoegd.
En dan vandaag. Beetje moeizaam begin. Maar 10.00 on the road met bestemming Silverton. De rit zelf was schitterend. Het wordt bijna saai voor de lezer, maar ik kan het niet anders omschrijven. Afgezien van het op koers houden van de SUV, is de grootste zorg van de chauffeur of de ruiten van de passagier wel schoon zijn. Veel fotowerk wordt immers al rijdend gedaan en daar kan je geen vieze ramen bij gebruiken. Het leidt zelfs af en toe, maar het zijn echt uitzonderingen tot enig ongemeen.
Bij het visitorcenter kregen we uitvoerig de route van een hike uitgelegd. Eerst nog een stuk rijden naar een campingground over een dirtroad. Prachtig die grote stofwolken achter je aan. Ook het landschap weer. Het werd een flinke en vermoeiende wandeling met een flinke klim. En dat op 4500 meter hoogte. Heel kalm aangedaan. Uiteindelijk werden we beloond met een prachtig uitzicht op een waterval. Daar enige tijd vertoefd op een smal paadje. Op de terugweg nog het ratelen van een ratelslang gehoord. Volgens Marlies was het wat anders. Het beest zelf niet gezien, wel een wegrennende chipmunk. Het zal altijd de vraag blijven of het een ratelaar was of niet. Deze de ochtend alweer 100 foto's gemaakt. Veel te veel.
Daarna een late lunch in Silverton. Leuk, aangenaam plaatsje. Nog wat Victoriaanse huizen en "Wild West"gebouwen. In een soevenierwinkel lukte het me nog om een stelling t-shirts van de wand te krijgen. Ik hoefde er maar één. Marlies heeft nu indianenslippers en een hoed. Al met al in een paar uur, drie dingen van het zorgenlijstje kunnen wegstrepen.
En dan zijn er nog de dingen die niet gelukt zijn. We zouden vandaag naar Ouray gaan over de one-million-dollar-road. Geen tijd en zin meer. Het is me wel gelukt om de reserve batterij van mijn fototoestel kwijt te raken. Zal wel ergens in het stof van Silverrton liggen. Nu lekker op ons balkon de vermoeienissen wegspoelen met een Bud. Morgen Mesa Verde en dan ....